امروزه، صنایع پلیمری به منظور کاهش اثرات زیست محیطی، اقدام به تولید موادی جدید با منشاء طبیعی کرده-اند. در این راستا، دو نوع زیست پلیمر توسعه یافته است. اولین گروه زیست پلیمر ها، براساس ساختار های ماکرومولکولی موجود در طبیعت همچون سلولز، لیگنین، نشاسته، آلژینات و ... بو چکیده کامل
امروزه، صنایع پلیمری به منظور کاهش اثرات زیست محیطی، اقدام به تولید موادی جدید با منشاء طبیعی کرده-اند. در این راستا، دو نوع زیست پلیمر توسعه یافته است. اولین گروه زیست پلیمر ها، براساس ساختار های ماکرومولکولی موجود در طبیعت همچون سلولز، لیگنین، نشاسته، آلژینات و ... بوده که اغلب آن ها مشتقات حاصل از صنایع پایدار سلولزی می باشند. این ساختار های سرشار از اکسیژن، اگر چه، پایداری حرارتی کمی دارند، گرمای نسبتا کمی درطول احتراق آزاد کرده و اغلب توانایی تشکیل لایه ی زغالی را دارند. سایر زیست پلیمر ها بر پایه ی مولکول های سنتزی حاصل از منابع طبیعی می باشند. نه تنها پلیمر ها بلکه تمام مواد افزودنی مورد استفاده نیز باید برای اصلاح ویژگی ها و به منظور تحقق توسعه ی پایدار، دارای منشاء زیستی باشند. تحقیقات بی شماری به توسعه ی پلیمر های زیست کندسوز کننده ی حاصل از منابع اولیه ی مختلف، اختصاص یافته است. این پلیمر های زیست کندسوز-کننده را می توان به تنهایی و یا به عنوان جزئی از یک سیستم پیچیده تر استفاده کرد. این امر به ویژه برای مولکول-های سرشار از فسفر نظیر DNA یا فیتیک اسید و مولکول های دارای لایه ی زغالی مانند لیگنین صدق می کند. تمامی تحقیقات بررسی شده در این مقاله، نشان دهنده ی هدف اصلی در دستیابی و توسعه ی 100% مواد زیستی مناسب در کاربرد هایی است که به سطح زیادی از کندسوز کنندگی نیاز دارند. زیست مولکول های مختلف حاصل از صنایع سلولزی نیز مورد توجه ویژه در کندسوز کنندگی می باشند.
پرونده مقاله
امروزه، فیلم های پلیمری و به ویژه پلی الفینی به طور گسترده ای در کاربردهای بسته بندی استفاده می شوند. اما معضل چسبندگی و ضریب اصطکاک بالای این فیلم ها، محدودیت هایی را در زمان تولید، بسته بندی و استفاده از مواد پلی الفینی ایجاد می کند. به-منظور برطرف کردن این مشکلات، از چکیده کامل
امروزه، فیلم های پلیمری و به ویژه پلی الفینی به طور گسترده ای در کاربردهای بسته بندی استفاده می شوند. اما معضل چسبندگی و ضریب اصطکاک بالای این فیلم ها، محدودیت هایی را در زمان تولید، بسته بندی و استفاده از مواد پلی الفینی ایجاد می کند. به-منظور برطرف کردن این مشکلات، از مواد افزودنی ضدچسبندگی/ لیزکننده در فیلم های پلی الفینی در طول فرایند استفاده می شود تا مشخصات سطح این فیلم ها اصلاح شود. در مقاله مروری حاضر، این مواد افزودنی و انواع مختلف آن ها معرفی شده و سازوکار عملکرد آن ها بیان می شود. همچنین، عوامل موثر بر عملکرد و انتخاب ماده لیزکننده یا ضدچسبندگی مناسب ارائه می شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد که نوع و مقدار پلیمر و ماده افزودنی، دمای فرایند و محیط، ضخامت فیلم و حضور سایر مواد افزودنی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر عملکرد و انتخاب عامل افزودنی مناسب هستند.
پرونده مقاله
پلی الکترولت پلي اکريل آميد(PAM) از مهم ترين و رايج ترين پليمرهاي محلول در آب است که به دليل خواص متنوع آن بخش قابل توجهي از پليمرهاي سنتزی محلول در آب بر پايه اين پليمر تهیه می شوند. پلی اکریل آمیدها ویژگی های باارزشی مانند لخته سازی، قابليت دستيابي به وزن هاي مولکولي چکیده کامل
پلی الکترولت پلي اکريل آميد(PAM) از مهم ترين و رايج ترين پليمرهاي محلول در آب است که به دليل خواص متنوع آن بخش قابل توجهي از پليمرهاي سنتزی محلول در آب بر پايه اين پليمر تهیه می شوند. پلی اکریل آمیدها ویژگی های باارزشی مانند لخته سازی، قابليت دستيابي به وزن هاي مولکولي زیاد، قيمت مناسب و انحلال پذیری در آب در شرايط مختلف دارند و به طور گسترده در فرایندهاي تصفیه آب (به عنوان منعقدكننده، کمک منعقدکننده و لخته ساز) استفاده می شوند. در این پژوهش، پلی الکترولیت های پلی اکریل آمید معرفی شده و روش های سنتز آن ها بررسی می شود. سپس خصوصیات و کاربردهای این مواد در صنایع مختلف و به ویژه تصفیه آب وفاضلاب با بررسی پژوهش های اخیر مطالعه شده و سازوکار عملکرد آن ها بیان می شود. مطالعات نشان می دهد که بازده پلی الکترولیت ها در جداسازی ناخالصی های موجود در آب به ساختار شیمیایی، نوع بار و چگالی توزیع آن در زنجیره پلیمر، وزن مولکولی، نوع اختلاط و زمان آن، pH محلول، غلظت مواد آلاینده، حضور نمک و همچنین خصوصیات محلول بستگی دارد.
پرونده مقاله
پیشرفتها در سنتز و تولید صنعتی نانومواد کربنی مانند نانولولههای کربنی (CNTها) بهطور گسترده در صنعت مواد پلیمری در چند دهه گذشته به کار گرفته شده است که منجر به ایجاد گروهی از کامپوزیتهای پلیمری تقویت¬شده با نانولولههای کربنی شده است. کامپوزیتهای پلیمری تقویت¬شده چکیده کامل
پیشرفتها در سنتز و تولید صنعتی نانومواد کربنی مانند نانولولههای کربنی (CNTها) بهطور گسترده در صنعت مواد پلیمری در چند دهه گذشته به کار گرفته شده است که منجر به ایجاد گروهی از کامپوزیتهای پلیمری تقویت¬شده با نانولولههای کربنی شده است. کامپوزیتهای پلیمری تقویت¬شده با CNTها دارای قابلیت استفاده در کاربردهای گوناگون مانند صنایع نظامی، صنایع حملونقل، هوافضا، خودرو و تجهیزات ورزشی هستند. CNTها دارای خواص حرارتی، الکتریکی و مکانیکی مطلوب و همچنین چگالی پایین هستند که محققان را به استفاده از آن¬ها در ساخت کامپوزیتهای پلیمری ترغیب می¬کند. کامپوزیتهای پلمیری بهدلیل داشتن وزن پایین، خواص مکانیکی مطلوب و فرایندهای تولید متنوع نسبت به سایر انواع کامپوزیت¬ها و مواد مهندسی دیگر، مورد استقبال بسیاری از پژوهشگران و صنعتگران قرار گرفته است. از طرفی CNTها بهدلیل ابعاد نانومتری و نیز استحکام خارقالعاده، بهعنوان تقویتکنندههای مکانیکی برای کاربردهای ساختاری مختلف منحصربهفرد هستند. در این مطالعه مروری سعی شده است پژوهشهای انجامشده در زمینه خواص مکانیکی کامپوزیتهای پلیمری تقویتشده با CNT بررسی شود. در ادامه تأثیر چندین عامل مؤثر بر خواص مکانیکی کامپوزیتهای پلیمری تقویتشده با CNT از جمله مقدار، شکل و سطح تماس عامل تقویتکننده با ماتریس پلیمری مشخص شد.
پرونده مقاله