در طی سالها، فرایندهای متداول تصفیه پساب تا حدودی در تصفیه پسابها برای نقاط تخلیه موفق بودهاند. توسعه در فرایندهای تصفیه پساب برای قابل استفاده کردن مجدد پساب تصفیه شده در مصارف صنعتی، کشاورزی و خانگی ضروری بوده است. فناوری غشایی به عنوان فناوری ایده آل برای تصفیه پ چکیده کامل
در طی سالها، فرایندهای متداول تصفیه پساب تا حدودی در تصفیه پسابها برای نقاط تخلیه موفق بودهاند. توسعه در فرایندهای تصفیه پساب برای قابل استفاده کردن مجدد پساب تصفیه شده در مصارف صنعتی، کشاورزی و خانگی ضروری بوده است. فناوری غشایی به عنوان فناوری ایده آل برای تصفیه پساب و جریان های مختلف پساب ظهور کرده است. فناوری غشایی یکی از بهروزترین پیشرفتهایی است که در کاهش بنیادی ناخالصیها به سطوح موردنظر موفق بوده است. علی رغم داشتن موانع خاص، زیست راکتورهای غشایی (Membrane Bioreactors) برای تصفیه زیستی پساب مزایای زیادی نسبت به تصفیه معمولی دارند. این مقاله مروری تمام جنبههای فناوری غشایی را که به طور گسترده در فرایندهای تصفیه پساب مورداستفاده قرار گرفته را بررسی کرده است. از جمله جنبه های اصل فناوری غشا، طبقهبندی فرایندهای فناوری غشایی مطابق با فشار، غلظت، الکتریکی و حرارتی، کاربرد آن در فرایندهای مختلف صنایع، مزایا، معایب و آینده نگر را پوشش داده است.
پرونده مقاله
نیاز به بستهبندی مواد غذایی برای حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر روزبهروز در حال افزایش است. مواد نانوساختار بهدلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربهفرد و عملکرد بهبودیافته، نسبت به میکروساختارها ترجیح داده می شوند. بسته بندی های پیشرفته مبتنی بر فناوری نانو، ماندگاری و حمل چکیده کامل
نیاز به بستهبندی مواد غذایی برای حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر روزبهروز در حال افزایش است. مواد نانوساختار بهدلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربهفرد و عملکرد بهبودیافته، نسبت به میکروساختارها ترجیح داده می شوند. بسته بندی های پیشرفته مبتنی بر فناوری نانو، ماندگاری و حملونقل مواد غذایی را بهصورت ایمن و بدون تغییر طعم و کیفیت ممکن کرده است. علاوه بر این، از آلودگی جلوگیری می کند و خواص مکانیکی، فیزیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی مواد غذایی را حفظ می کند. نانومواد مختلفی در بسته بندی مواد غذایی برای تهیه بسته بندی بهبودیافته، فعال، هوشمند و زیستی استفاده شده است. بستهبندی هوشمند با تشخیص آلودگی، گازها، رطوبت، دما و سایر عوامل مواد غذایی با استفاده از حسگرها، ایمنی مواد غذایی را تضمین می کند. با افزایش تقاضا برای تولید بسته بندی جدید، سازگار با محیطزیست و با کارایی بالا، «زیست-نانوکامپوزیت ها» در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. زیست-نانوکامپوزیتها، پلیمرهایي زیستی هستند که از دو جزء اصلی تشکیل شدهاند که اولي بهعنوان زمينه به نام زیستپلیمر (فاز پیوسته) و
دومی بهعنوان عامل تقویتکننده (فاز پراکنده) با ابعادی در محدوده 1 تا 100 نانومتر، عمل میکند. بسته بندی زیستی، بسته بندی نوین و نسل جدیدی است که پلیمرهای طبیعی را جایگزین پلاستیک های سنتزی می کند. در این مقاله، تحقیقات اخیر در حوزه زیست-نانوکامپوزیت ها بر اساس کاربرد برای نیازهای مختلف و خطر احتمالی مهاجرت نانوذرات مورد بررسی قرار گرفته است.
پرونده مقاله
هدف از این مطالعه، بررسی خواص هیدروژلهای زیستپلیمری نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات و کاربرد آنها در سامانههای رهایش دارو است. هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری در سالهای اخیر بهصورت طبیعی و مصنوعی تهیه شدهاند. هر کدام از روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در چکیده کامل
هدف از این مطالعه، بررسی خواص هیدروژلهای زیستپلیمری نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات و کاربرد آنها در سامانههای رهایش دارو است. هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری در سالهای اخیر بهصورت طبیعی و مصنوعی تهیه شدهاند. هر کدام از روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در میان زیست پلیمرهای طبیعی، سلولز، کربوکسی متیلسلولز، کیتوسان، کربوهیدرات متیل کیتوسان، آلژینات، نشاسته و ژلاتین بهطور گستردهای برای آمادهسازی هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری و همچنین در میان زیست پلیمرهای مصنوعی، پلیاتیلنگلیکول، پلیوینیلالکل و پلی آکریلیکاسید مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هیدروژلها بعد از بیشینه تورم، استحکام مکانیکی خود را از دست میدهند، بنابراین کاربردهایشان محدود میشود. سامانههای دارورسانی برای رهایش عوامل درمانی بهکار میروند. حاملهای مختلفی در طراحی سامانه دارورسانی مؤثر برای رهاسازی درمانی به مکانهای هدف، از جمله پلیمرهای طبیعی و مصنوعی، مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هیدروژل نانوکامپوزیتی زیستسازگار در سالهای اخیر بهعنوان یکی از امیدوارکنندهترین سامانههای تحویل دارو با توجه به قابلیتهای منحصربهفرد خود با ترکیب ویژگیهای هیدروژل با نانوذرات مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. در زمینه رهایش دارو در سالهای اخیر پیشرفت قابلتوجهی حاصل شده که بهویژه با پیشرفت سریع نانوداروها باعث درک بهتر و بهبود رهایش دارو در مقابل بیماریهای عفونی و سرطانی شده است.
پرونده مقاله
باتريهاي ليتيومی بهعنوان يكي از پيشرفتهترين و مناسبترين باتريهاي قابل شارژ، در سالهاي اخير مورد توجه محققان قرار گرفتهاند. الکترولیتهای پلیمری، از اجزای اصلی باتری و جایگزین مناسبی برای الکترولیتهای مایع در نسل های بعدی باتری هستند. الکترولیتهای پلیمری مورد اس چکیده کامل
باتريهاي ليتيومی بهعنوان يكي از پيشرفتهترين و مناسبترين باتريهاي قابل شارژ، در سالهاي اخير مورد توجه محققان قرار گرفتهاند. الکترولیتهای پلیمری، از اجزای اصلی باتری و جایگزین مناسبی برای الکترولیتهای مایع در نسل های بعدی باتری هستند. الکترولیتهای پلیمری مورد استفاده در باتری، به دلیل حرکت متناوب یون ها یا آسیب های فیزیکی، ممکن است دچار آسیب یا افت عملکرد شوند. بهمنظور جلوگیری از خسارات ناشی از این پدیده، استفاده از الکترولیتهای پلیمری خودترمیمشونده بهعنوان راهکاری مناسب پیشنهاد می شود. توانایی خودترمیمشوندگی در الکترولیتهای پلیمری، باعث می شود که به محض ایجاد شکاف یا ترک در سطح آنها، بدون نیاز به هیچگونه محرکی، الکترولیت ها شروع به ترمیم خود کرده و پس از ترمیم، قادر به بازیابی همه خواص خود باشند. این توانایی، از ریزساختار و نوع پیوندهای شیمیایی پلیمرهای خودترمیمشونده ناشی میشود. به طور کلی، الکترولیتهای پلیمری خودترمیمشونده مورد استفاده در باتریها، به دو دسته کلی الکترولیتهای پلیمری بر پایه پیوند کووالانسی برگشتپذیر و الکترولیتهای پلیمری بر پایه پیوند غیرکووالانسی برگشت پذیر از نوع پیوند ابرمولکولی تقسیم بندی میشوند. با توجه به اهمیت این موضوع، در این تحقیق مروری بر الکترولیت های پلیمری خودترمیمشونده مورد استفاده در نسل های بعدی باتری های لیتیومی انجام خواهد شد.
پرونده مقاله
اساساً چرخ دندهها، شکل تکاملیافته چرخهای اصطکاکی هستند که برای جلوگیری از لغزش و اطمینان از یکنواختی حرکت نسبی، دندانه به آنها اضافه شده است. استفاده از چرخ دندههای پلیمری بهدلیل مزایایی همچون مقاومت خوردگی، قابلیت قالبگیری تزریقی، عملکرد بدون روانکار و صدای کم ر چکیده کامل
اساساً چرخ دندهها، شکل تکاملیافته چرخهای اصطکاکی هستند که برای جلوگیری از لغزش و اطمینان از یکنواختی حرکت نسبی، دندانه به آنها اضافه شده است. استفاده از چرخ دندههای پلیمری بهدلیل مزایایی همچون مقاومت خوردگی، قابلیت قالبگیری تزریقی، عملکرد بدون روانکار و صدای کم رو به افزایش است. با این وجود، استحکام مکانیکی، مقاومت حرارتی و دوام در چرخ دندههای پلیمری نسبت به چرخ دندههای فلزی کمتر است. سازوکار واماندگی در چرخ دندههای فلزی متفاوت با چرخ دندههای پلیمری است. از جمله آسیبهای مهم که منجر به واماندگی چرخ دندههای پلیمری میشود، تغییر شکل حرارتی است که این نوع واماندگی در چرخدندههای فلزی وجود ندارد. در چرخ دندههای پلیمری، بهدلیل ماهیت گرانروکشسان و پلاستیک پلیمرها، در طی درگیری دندهها حرارت زیادی ایجاد شده و دما افزایش مییابد. افزایش دما باعث نرم شدن دندهها و در نتیجه تغییر شکل آنها میشود. گودشدگی، خستگی و سایش از دیگر عواملی هستند که منجر به واماندگی چرخ دندههای پلیمری میشوند. تنش تماسی حاصل از گشتاور اعمالی به چرخ دنده، مهمترین نقش در شدت هر کدام از واماندگیهای اشارهشده را ایفا میکند. بررسی تنش تماسی در چرخ دندههای پلیمری از جمله چالشهای صنعت گران و محققان برای دریافت درک بهتری برای طراحی هر چه بهتر این نوع چرخ دندهها و همچنین پیشبینی عمر را حاصل خواهد کرد. این پژوهش مروری بر انواع روشهای تعیین و بررسی تنش تماسی اعم از مدل عددی هرتز، روش استاندارد و روش المان محدود است.
پرونده مقاله
صنعت پتروشیمی شاخه ای از صنایع شیمیایی است که از مواد اولیه به شکل نفت و گاز برای تولید محصولات صنعتی استفاده می کند. در این مسیر انواع فرایندهای شیمیایی یا فیزیکی برای تولید محصول بهینه بهکار گرفته می شود. از محصولات کلیدی و راهبردي در صنعت پتروشیمی می توان به پروپی چکیده کامل
صنعت پتروشیمی شاخه ای از صنایع شیمیایی است که از مواد اولیه به شکل نفت و گاز برای تولید محصولات صنعتی استفاده می کند. در این مسیر انواع فرایندهای شیمیایی یا فیزیکی برای تولید محصول بهینه بهکار گرفته می شود. از محصولات کلیدی و راهبردي در صنعت پتروشیمی می توان به پروپیلن و پلی پروپیلن اشاره کرد. هیدروژن زدایی پروپان (PDH-Propane Dehydrogenation) فناوری کاتالیزوری پربازدهی است که برای تبدیل پروپان به پروپیلن و نهایتاً پلی پروپیلن استفاده شده و امروزه مورد توجه گسترده ای قرار گرفته است. پروپیلن یکی از محصولات میانی است که در بسیاری از کاربردهای پتروشیمی مانند ساخت رزین های پلی پروپیلن، اسیدهای اکریلیک، پروپیلنگلیکول، آکریلونیتریل، کومن/فنل و سایر محصولات صنعتی، استفاده می شود. معمولاً، پروپیلن از شکستن نفتای مشتقشده از نفت به دست می آید و محصول جانبی تولید اتیلن است، اما در حال حاضر بهمنظور تولید گسترده تر پروپیلن، از فرایند هیدروژن زدایی پروپان استفاده می شود. با افزایش تقاضای جهانی برای پروپیلن در بخش خودرو، تولید درب بطری، پارچه، مواد بستهبندی و تولید مواد شیمیایی، صنعت پتروشیمی لاجرم با سرعت فزاینده ای به سمت تولید هدفمند پروپیلن، در حال حرکت است. این هدف عمدتاً از طریق هیدروژن زدایی پروپان، که در آن پروپان بهطور انتخابی هیدروژنه می شود (حذف هیدروژن از جریان پروپان)، قابل دستیابی خواهد بود. بررسی های حاصل از این پژوهش علاوه بر مشخص کردن روش مناسب تر تولید پروپیلن از پروپان (Oleflex یا Catofin)، نشان دهنده این موضوع است که اجرای طرح های PDH در کشور، علاوه بر تأمین نیاز صنایع داخلی، تکمیل زنجیره های ارزش را هم برای صنعت پتروشیمی کشور به ارمغان خواهد آورد.
پرونده مقاله