امروزه، فیلم های پلیمری و به ویژه پلی الفینی به طور گسترده ای در کاربردهای بسته بندی استفاده می شوند. اما معضل چسبندگی و ضریب اصطکاک بالای این فیلم ها، محدودیت هایی را در زمان تولید، بسته بندی و استفاده از مواد پلی الفینی ایجاد می کند. به-منظور برطرف کردن این مشکلات، از چکیده کامل
امروزه، فیلم های پلیمری و به ویژه پلی الفینی به طور گسترده ای در کاربردهای بسته بندی استفاده می شوند. اما معضل چسبندگی و ضریب اصطکاک بالای این فیلم ها، محدودیت هایی را در زمان تولید، بسته بندی و استفاده از مواد پلی الفینی ایجاد می کند. به-منظور برطرف کردن این مشکلات، از مواد افزودنی ضدچسبندگی/ لیزکننده در فیلم های پلی الفینی در طول فرایند استفاده می شود تا مشخصات سطح این فیلم ها اصلاح شود. در مقاله مروری حاضر، این مواد افزودنی و انواع مختلف آن ها معرفی شده و سازوکار عملکرد آن ها بیان می شود. همچنین، عوامل موثر بر عملکرد و انتخاب ماده لیزکننده یا ضدچسبندگی مناسب ارائه می شود. بررسی های انجام شده نشان می دهد که نوع و مقدار پلیمر و ماده افزودنی، دمای فرایند و محیط، ضخامت فیلم و حضور سایر مواد افزودنی از عوامل مهم و تأثیرگذار بر عملکرد و انتخاب عامل افزودنی مناسب هستند.
پرونده مقاله
روند روبهرشد استفاده از پلیلاکتیک اسید (PLA)، فناوران را به تحقیق گسترده در زمینهی ارزشمندسازی پسماندهای آن با بهترین کیفیت تشویق میکند. بهطورکلی، بازیافت مکانیکی PLA یکی از مقرونبهصرفهترین روشهای بازیابی این پلیمر است. اما مواد بازیافتی معمولاً برای کاربردهای کم چکیده کامل
روند روبهرشد استفاده از پلیلاکتیک اسید (PLA)، فناوران را به تحقیق گسترده در زمینهی ارزشمندسازی پسماندهای آن با بهترین کیفیت تشویق میکند. بهطورکلی، بازیافت مکانیکی PLA یکی از مقرونبهصرفهترین روشهای بازیابی این پلیمر است. اما مواد بازیافتی معمولاً برای کاربردهای کماهمیت مصرف میشوند که علت آن تخریب حرارتی-مکانیکی ذاتی پلیمر در حین بازیافت بوده که عمدتاً باعث بریدگی زنجیرها و واکنشهای ترنس استریفیکاسیون درونمولکولی و بینمولکولی میشود. از این رو، بازیافت مکانیکی بر توزیع جرم مولی و متعاقباً بر خواص مکانیکی، حرارتی و رئولوژیکی PLA بازیافتی تأثیر منفی میگذارد. در این مقاله، مروری بر پژوهشهای دههی اخیر در زمینهی اثرات بازیافت مکانیکی بر خواص PLA شامل تغییرات ساختاری، مورفولوژیکی، مکانیکی، رئولوژیکی و حرارتی انجام شد. همچنین مروری بر سه روش اصلی ارزشمندسازی PLA بازیافتی شامل اصلاح حرارتی، اصلاحهای شیمیایی در حضور پایدارکنندهها، عوامل گسترشدهندهی زنجیر و عوامل شاخهایکننده و در انتها مخلوط کردن PLA بازیافتی با نانوافزودنیها یا سایر پلیمرها برای ارتقای خواص انجام شد. در ادامه، به دلیل استفادهی گسترده از الیاف طبیعی برای بهبود عملکرد PLA، قابلیت بازیافت زیستکامپوزیتهای PLA تقویتشده با الیاف طبیعی مورد بررسی قرار گرفت. در انتها به دو کاربرد مهم PLA بازیافتی در صنایع بستهبندی مواد غذایی و چاپ سهبعدی پرداخته شد.
پرونده مقاله
پلیمرهای خودترمیم شونده بهعنوان دستهای از پلیمرهای هوشمند طبقهبندی میشوند که قابلیت محافظت و جلوگیری از ایجاد نقص ساختاری در سطوح مختلف را دارند. پلیاورتان و پلیاوره از جمله پوششهایی هستند که امروزه در کاربردهای صنعتی گوناگون مورد توجه قرار گرفتهاند. پوششهای پل چکیده کامل
پلیمرهای خودترمیم شونده بهعنوان دستهای از پلیمرهای هوشمند طبقهبندی میشوند که قابلیت محافظت و جلوگیری از ایجاد نقص ساختاری در سطوح مختلف را دارند. پلیاورتان و پلیاوره از جمله پوششهایی هستند که امروزه در کاربردهای صنعتی گوناگون مورد توجه قرار گرفتهاند. پوششهای پلیاوره در مقایسه با پوششهای پلیاورتان باوجود فرایند شکلگیری مشابه دارای خواص متفاوتی هستند که از جمله آن میتوان به مقاومت کششی بالاتر و زمان پخت کوتاهتر پلیاوره اشاره کرد. اساس عملکرد سازوکار خودترمیمی در پلیاوره شامل موارد گوناگونی است که ناشی از معرفی روزافزون اجزایی با قابلیت پلیمری شدن و در نهایت ترمیم آسیبهای بهوجود آمده در مواد هستند. راهحل کاربردی دیگر، استفاده از واکنشهای شیمیایی پیوسته است که باعث شکلگیری پیوندهای شیمیایی و جبران آسیبهای بهوجودآمده بر روی مواد مختلف میشود. در این گزارش بهمنظور یافتن فرایندهای موثر خودترمیمی به بررسی سازوکارهای ذاتی و غیرذاتی مرتبط با پوششهای پلیاوره پرداخته شده است. همچنین، بهینهسازی و اصلاح فرمولبندی در جهت دستیابی به پوششهای خودترمیمی با خواص مکانیکی بالا در کوتاهترین زمان ممکن مورد بحث قرار خواهد گرفت. انتخاب نوع و نسبت دیایزوسیاناتها، همچنین گسترشدهنده زنجیر میتواند تأثیر قابلتوجهی در تسریع فرایند خودترمیمی و بهبود کارایی این نوع پوششها در طی فرایند آمادهسازی پوششهای پلیاوره داشته باشد.
پرونده مقاله
نیاز به بستهبندی مواد غذایی برای حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر روزبهروز در حال افزایش است. مواد نانوساختار بهدلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربهفرد و عملکرد بهبودیافته، نسبت به میکروساختارها ترجیح داده می شوند. بسته بندی های پیشرفته مبتنی بر فناوری نانو، ماندگاری و حمل چکیده کامل
نیاز به بستهبندی مواد غذایی برای حفظ کیفیت و ماندگاری بیشتر روزبهروز در حال افزایش است. مواد نانوساختار بهدلیل خواص فیزیکی و شیمیایی منحصربهفرد و عملکرد بهبودیافته، نسبت به میکروساختارها ترجیح داده می شوند. بسته بندی های پیشرفته مبتنی بر فناوری نانو، ماندگاری و حملونقل مواد غذایی را بهصورت ایمن و بدون تغییر طعم و کیفیت ممکن کرده است. علاوه بر این، از آلودگی جلوگیری می کند و خواص مکانیکی، فیزیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی مواد غذایی را حفظ می کند. نانومواد مختلفی در بسته بندی مواد غذایی برای تهیه بسته بندی بهبودیافته، فعال، هوشمند و زیستی استفاده شده است. بستهبندی هوشمند با تشخیص آلودگی، گازها، رطوبت، دما و سایر عوامل مواد غذایی با استفاده از حسگرها، ایمنی مواد غذایی را تضمین می کند. با افزایش تقاضا برای تولید بسته بندی جدید، سازگار با محیطزیست و با کارایی بالا، «زیست-نانوکامپوزیت ها» در سال های اخیر توجه زیادی را به خود جلب کرده است. زیست-نانوکامپوزیتها، پلیمرهایي زیستی هستند که از دو جزء اصلی تشکیل شدهاند که اولي بهعنوان زمينه به نام زیستپلیمر (فاز پیوسته) و
دومی بهعنوان عامل تقویتکننده (فاز پراکنده) با ابعادی در محدوده 1 تا 100 نانومتر، عمل میکند. بسته بندی زیستی، بسته بندی نوین و نسل جدیدی است که پلیمرهای طبیعی را جایگزین پلاستیک های سنتزی می کند. در این مقاله، تحقیقات اخیر در حوزه زیست-نانوکامپوزیت ها بر اساس کاربرد برای نیازهای مختلف و خطر احتمالی مهاجرت نانوذرات مورد بررسی قرار گرفته است.
پرونده مقاله